عید عظیم مبعث رسول اکرم حضرت محمد ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ امسال مصادف شد با تعطیلات متوالی اول سال شمسی و ما موفق به انتشار مقاله ای درباره این روز عظیم نشدیم و در موضوع دعاهای ماه رجب هم فقط به شرح و تفسیر دعای مشهور ماه رجب یعنی دعای «یامن ارجوه لکل خیر ….» موفق شدیم از جهت دیگر موضوع «بعثت وجود مبارک رسول اکرم ، صلی الله علیه و آله و سلم» و اهمیت آن و نیاز انسانها به دریافت علومی در آن زمینه، اختصاصی به زمان معینی مثل شب و روز مبعث یعنی بیست و هفتم ماه مبارک رجب ندارد و ما هم در اصل تصمیم گرفته بودیم که انتشار یک سلسله مقالات در این زمینه در این ایام شروع شود و بعدها ادامه پیدا کند، همچنانکه این روش قبلاً هم مورد عمل قرار گرفته است.
در دو بخش قبلی از این سلسله مقالات دیدگاه و نظریات سه گروه از گروه های پنجگانه مذکور در مقاله شماره ۲۵۹ ذکر شد و درباره آن ها توضیحاتی داده شد. آن سه گروه، از ایمان آورنده ها به دین توحیدی و پیروان آن و مروّجان آن محسوب می شوند که در رأس آن ها پیامبران خدا و امامان معصوم- علیهم السلام- قرار دارند و در مراتب بعدی دینداران حقیقی و دانشمند و آشنا به معارف دینی قرار می گیرند و در مرتبه بعدی عامه مردم که باز به دین خدا ایمان دارند و یا بطور کامل و یا بصورت ناقص به معارف و احکام آن پای بند هستند و به آن ها عمل می کنند.
گروه سوم از گروه های پنجگانه فوق الذکر اکثریت افراد جامعه دینی را تشکیل می دهند. آن ها پیروان عادی دین خدا هستند. در تاریخ صدر اسلام وقتی معارف دین توحیدی و شعائر آن در بخشی از جزیرة العرب انتشار یافت و عمده مزاحمت ها و ممانعت های کفّار بعد از هجرت پیامبر خدا- صلّی الله علیه و آله و سلّم- به شهر یثرب (مدینه) از بین رفت بالخصوص بعد از وقوع چند جنگ بین مهاجمان از مشرکان مکه و قبائل همراه آن ها، با مسلمین و پیروان دین خدا به نتیجه مطلوب آن ها نرسید و ارکان اصلی بنای دین توحیدی استحکام قابل توجهی پیدا کرد، مردم منطقه و قبائل اطراف دو شهر بزرگ مدینه و مکه گرایش آشکاری به دین خدا و معارف و شعائر آن پیدا کردند و گروه گروه در آن فضای نورانی باشکوه وارد شدند، بطوریکه در اواخر دوره حیات پیامبر اکرم- صلّی الله علیه و آله و سلّم- گروه های زیادی از مردم منطقه و قبائل ساکن در جزیرة العرب و گروه ها و افرادی از اقوام دیگر به دین خدا روی آوردند.
بهترین ومفیدترین فعالیت ها در سالروز ولادت و رحلت و شهادت رهبران آسمانی چیست؟! * مقالات منتشر شده قبلی در تفسیر و توضیح قطعاتی از خطبه مشهور حضرت فاطمه زهرا ( سلام الله علیها) * علت تعیین عنوان فوق برای این مقالات * دیدگاه و نظریات پیامبران خدا و امامان معصوم و بطور کلی رهبران آسمانی ـ علیهم السلام ـ درباره دین خدا
«سَأُرْهِقُهُ صَعُودًا » رهق: گرفتن با زور و قهر و سلطه، پوشاندن. ارهاق: تحمیل چیزی بر انسان که فوق طاقت اوست. پوشاندن با زور. صعود: گردنه صعب العبور در کوهستان که بالا رفتن از آن به شدت سخت است. مراد این است که این شخص عنود که نسبت به آیات خدا عناد می ورزد بزودی او را با قهر می کشانیم به یک گردنه صعب العبور و خطرناک و او را وادار می کنیم به ورود در آن. یعنی این شخص طاغی عنود و سردسته گروهی از کفار که نسبت به آیات خدا عناد می ورزد و علاوه بر انکار و تکذیب آنها، دیگران را هم از ایمان آوردن باز می دارد به زودی وارد عذاب شدیدی خواهد شد که فوق طاقت اوست.
«وَ حِرْصاً فِي عِلْمٍ وَ عِلْماً فِي حِلْمٍ» حرص یعنی تمایل و علاقه شدید و اشتیاق به چیزی. استعمال این کلمه بیشتر در امور منفی و بی ارزش رواج دارد مثل حرص به مال و شهرت اجتماعی و حرص به دنیا! اما در امور ممدوح و مطلوب هم مورد استعمال قرار می گیرد. بطوریکه خدای تعالی در قرآن مجید در مقام توصیف پیامبر گرامی خود حضرت محمد- صلّی الله علیه و آله و سلّم- فرمود: «لَقَدْ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيكُمْ بِالْمُؤْمِنِينَ رَءُوفٌ رَحِيمٌ» (التوبة/۱۲۸) یعنی: همانا آمد بسوی شما پیامبری از بین خودتان که رنج بردن شما برای او سخت است و او به ]هدایت و اصلاح امور شما[ شدیداً علاقه مند است و نسبت به مؤمنان دلسوز و مهربان است.
گذشت زمان اگر همراه با برقراری نظام آموزشی مبتنی بر شناخت حقایق عالم و مخلوقات پروردگار عالمیان و در رأس آن ها مخلوق برتر یعنی انسان و همچنین قوانین حاکم بر عالم باشد، قطعاً در کمال فرد و اجتماع نقش اساسی و مهمی خواهد داشت. میزان این نقش و چگونگی آن هم با وضعیت زندگی انسان ها در ارتباط کامل خواهد بود. یعنی اگر زندگی انسان ها با جریانات علمی و حوادث تعقّل برانگیز همراه بود، نقش گذشت زمان در تکامل زندگی آن ها عمیق تر و گسترده تر و آشکارتر خواهد بود.
ذَرْنِي وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدًا ـ وَجَعَلْتُ لَهُ مَالًا مَمْدُودًا ـ وَبَنِينَ شُهُودًا ـ وَمَهَّدْتُ لَهُ تَمْهِيدًا ـ ثُمَّ يطْمَعُ أَنْ أَزِيدَ ـ كَلَّا إِنَّهُ كَانَ لِآياتِنَا عَنِيدًا ـ سَأُرْهِقُهُ صَعُودًا این آیات با لحنی تهدید آمیز احتمالاً به منظور ارائه یک نمونه بارز از کافران مذکور در آیه قبل و توضیح رفتاری از او درباره قرآن مجید در اینجا آمده است. گفته شده است که مراد از این شخص ولید بن مغیره از کفار مشهور زمان نزول قرآن مجید می باشد. در این صورت می شود گفت که او بعنوان یک نمونه بارز و یک سمبل از کفار در اینجا مورد نظر می باشد. ۱۱ـ «ذَرْنِي وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدًا» ظاهراً مراد این است که مرا با این انسان طاغی که خودم او را آفریدم واگذار که به مقابله و مخالفت با من و رسول من و کتاب نازل شده از طرف من بر خواسته است!
در آخرین مقاله از بخش کلام ایام که درباره شخصیت قدسی حضرت زینب کبری ـ علیها السلام ـ نوشته شد، متذکر شدیم که چون وارد ایام فاطمیه ـ سلام الله علیها ـ شدیم لازم است ادامه بحث در سیره شریف حضرت زینب را متوقف کنیم و بپردازیم به نوشتن مقالاتی در سیره مبارک حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا ـ سلام الله علیها ـ و گفتیم که طبعاً این کار باعث خشنودی و رضایت بیشتر حضرت زینب کبری ـ سلام الله علیها ـ خواهد بود.
صعود از عالم دنیا به مقصد آفرینش انسان، احتیاج به استعدادی دارد و آن استعداد از دو طریق یکی فکری و عقیدتی و دیگری اعمال انسان ها در دنیا باید حاصل شود. افکار و عقاید انسان ها و علومی که در طول عمرشان با روح انسان ارتباط می یابند، تأثیراتی در رشد و کمال یا تخریب روح انسان ایجاد می کنند. همچنین اعمالی که از انسان ها صادر می شود و اعمالی که دیگران درباره او انجام می دهند و یا اعمالی از انسان ها که شخصی مشاهده می کند و در جریان آن ها قرار می گیرد تأثیرات متعددی در روح او باقی می گذارند.